Sen Çok İyi Birisin!

Sen Çok İyi Birisin!

Ne yaparsam yapayım beni affedersin. Bu yüzden sana rahat davranabilirim. Özen göstermeme hiç gerek yok. Kırılman ya da üzülmen önemli değil, nasıl olsa sen onu bir şekilde tamir edersin. Etmek zorundasın.

  

Sen Çok İyi Birisin!

Başkalarına yapamadığım hataları sana yapabilirim. Beni çekersin, idare edersin. Her zaman alttan alan bir halin var, neden ben olayları bir de senin tarafından düşünmek zorunda kalayım ki? Böyle iyisin.

Sen Çok İyi Birisin!

Gitmek istesen de gidemezsin, gitsen de ne zaman istesem bana yine dönersin, ceptesin. İstediğim gibi davranabilirim sana. Hayatımdaki gelişmelere göre istediğim zaman merkeze alıp, istediğim zaman uzakta tutabilirim seni. Sesini çıkartmazsın. Bunun sebebini sorgulamaya gerek duymuyorum.

Sen Çok İyi Birisin!

Kendi başına bir hiçsin, bana muhtaçsın. Ben olmadan bir değerin yok, benim yanımda değilken hayatında bir anlamın olamaz. Sakın beni de dahil ettiğin kararları kendi başına almaya kalkma ama ben seninle ilgili yaparım. Etrafımda dolaşmalısın, bana tabi olmalısın. Yani buradan öyle görünüyor, benim için burasını bilmek yeterli.

Sen Çok İyi Birisin!

Benden hoşlandığının farkındayım. O yüzden gözlerine perde inmiş olmalı. Sana istediğim herşeyi yaptırabilir, seni kenarda yedekte tutabilirim. Gerektiğinde iki mavi boncukla hemen devreye girersin nasıl olsa! Kararlarıma saygı duyup bir adım geride mi durmak? Beni hiç ilgilendirmiyor!

Sen Çok İyi Birisin!

O kadar iyisin ki, sende karizmatik ya da havalı bir şeyler göremiyorum. Değerli görünmüyorsun gözüme. Olduğun yerde öyle kal. Sakın ola herhangi bir konuda benden daha iyi olduğunu düşünme, seni vazgeçirmek için elimden geleni yaparım. Vazgeçersin.

  

Ben İyi Biriyim!

Evet, ben iyi biriyim. Ve bu yüzden sen, art niyetli uyanık arkadaş, bana her "Sen Çok İyi Birisin" dediğinde yukarıdakilerden birini söylemeye çalıştığını çok net anlıyorum ama anlamamış gibi yapıyorum. İdare ediyorum aslında seni. Bilsen kızarsın bana. Beni suçlu çıkartmak konusunda gerçekten çok yeteneklisin. Öyle ki, iyi biri olduğum için aslında, beni kötü olduğuma bile inandırabilirsin neredeyse! Ya da, sadece sen kendini iyi hisset diye öyleymiş gibi davranabilirim.

Ben durduk yerde insanlara zarar vermek için uğraşmam. Kendi durumum ne olursa olsun, başkalarının mutluluğunu önemserim. Elimden gelen ne varsa onlar için yapmaya çabalarım. Ama bu bir ezik ya da elinevurekmeğinial insan olduğum anlamına gelmez. Sınırsız iyilik çabalarım, suistimal edildiğimi farketttiğim ana kadardır. İçimdeki kötüyle tanışmak istemezsin!

Tabi şunu da belirtmem gerek; esasında zannettiğin kadar aptal da değilim. Yani sen "Oh nasıl da yutturuyorum, ne kullanıyorum be!" derken, ben sana bunun böyle olmadığını anlatabileceğim en uygun algı seviyesine ulaşmanı bekliyorumdur. Ve inan bana, bazen o seviyeye ulaşılması zaman alıyor! Dahası, oraya ulaştığında, bana ulaşabilmek için çok geç kalmış oluyorsun. Deneyimlerimle konuşuyorum, olmuşluğu var.

Ya da belki de huzurlu bir hayat yaşamak istiyorum ve bu yüzden görmezden geliyorum. Çünkü biliyorum ki, tam da benim gibi iyi insanların sana attığı görünmez tokatlar şaşırtıyor seni en çok. Ama gerçekten öyle bir yükü taşımaya hiç niyetim yok, huzurumu bozmama sebep olamayacaksın. Hay Allah, aslında o kadar da iyi bir insan değilmişim, gördün mü!

Şimdi dostum, gel hadi ortada bir yerde buluşalım. Yani olması gerekeni yapalım.

Yukarıdaki tüm maddeleri unutup, bana bir de şöyle bakmaya, "Sen Çok İyi Birisin!" derken beni şöyle görmeye ne dersin:

Sen Çok İyi Birisin!

Her zaman kendinden önce beni düşündüğünün farkındayım. Benim için fedakarlıklar yapmaktan hiç çekinmiyorsun. Bazen seninle ilgili olmayan bir konu hakkında nasıl bu kadar endişelenebildiğini, sana anlattıklarımı karşımda sanki sen yaşıyormuşsun gibi dikkatle dinlediğini ve çözüm üretmeye çabaladığını şaşkınlıkla izliyorum. Ve en önemlisi, bunun ne kadar değerli olduğunu biliyorum. Senin de kendine ait bir hayatın olduğunu aklımdan çıkartmıyorum ve buna saygı duymamın, seni sevmem kadar önemli olduğunu biliyorum. Seni sömürmeye çalışmıyorum ama gerçekten ihtiyaç duyduğum anda kendi önceliklerini bir kenara bırakıp, benim yanında olacağını biliyorum. Daha fazlasına ihtiyacım yok. Kendi hayatlarımızı kesiştirdiğimiz noktalarda benim yanımda olman yeter, hayatını ele geçirmeye niyetli değilim.

Sen çok iyi birisin. Ve ben bunun değerini bilecek, seni aptal yerine koymaya çalışmayacak kadar akıllı biriyim.

Bak bu söylediklerini sevdim gerçekten. Şimdi seni daha çok önemsiyorum ve şimdi sana daha çok iyilik yapmak için çabalayacağım.
En baştan başlayalım mı?